Uzak bir köydeyim, yapayalnız, gece yarısı.
Yıllar önce terk edip gittiğimiz evin önünde.
Işık köz yok. Hafif bir ay ışığı var ama göz gözü görmüyor.
Bir rüyanın içindeyim; fazla vaktim yok. Ne olur, uyanın!
Haydi, yakın ışıkları. Bakın, ben geldim.
Kapıyı açıp boynuma kulağıma dolanmanızı bekliyorum.
Uzak bir köydeyim, yapayalnız, gece yarısı.
© Ali Osman Yıldırım, 2025 | 📷 Instagram | ✖️Twitter